بوکِيء

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
รายการนี้สะกดด้วยอักขระ ک (U+06A9 ARABIC LETTER KEHEH) ซึ่งต่างจากอักขระ ك (U+0643 ARABIC LETTER KAF)

ภาษามลายูแบบปัตตานี[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *bukit; ร่วมเชื้อสายกับภาษามาเลเซีย bukit

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

بوکِيء (อักษรไทย บูเกะ)

  1. ภูเขา