ईंट

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต इष्टका (อิษฺฏกา), จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hišt-, เป็นไปได้ว่ามาจาก BMAC substrate; ร่วมเชื้อสายกับภาษาปัญจาบ ਇੱਟ (อิฏฺฏ) / اِٹّ (อิฏː), ภาษาคุชราต ઈંટ (อีํฏ), ภาษามราฐี वीट (วีฏ)

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ĩːʈ/

คำนาม

ईंट (อีํฏ) ญ. (การสะกดภาษาอูรดู اِین٘ٹ)

1. อิฐ

   और हे मनुष्य के सन्तान, तू एक ईंट ले और उसे अपने साम्हने रख कर उस पर एक नगर, अर्थात यरूशलेम का चित्र खींच

   เอาร เห มนุษฺย เก สนฺตาน, ตู เอก อีํฏ เล เอาร อุเส อปเน สามฺหเน รข กร อุส ปร เอก นคร, อรฺถาต ยรูศเลม กา จิตฺร ขีํจ

   เจ้า บุตร​มนุษย์​เอ๋ย จง​เอา​ก้อน‍อิฐ​มา​วาง​ไว้​ข้าง‍หน้า​เจ้า และ​แกะ‍รูป​เมือง​หนึ่ง​ไว้​บน​นั้น คือ​นคร​เย‌รู‌ซา‌เล็ม (เอเสเคียล 4:1)

2. ข้าวหลามตัด (หน้าไพ่)