बुद्धि

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

ยืมจากภาษาสันสกฤต बुद्धि (พุทฺธิ), จากรากกริยา बुध् (พุธฺ, “เข้าใจ, รู้แจ้ง”)

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /bʊd̪.d̪ʱiː/, [bʊd̪̚.d̪ʱiː]

คำนาม

बुद्धि (พุทฺธิ) ญ. (การสะกดภาษาอูรดู بدھی‎)

1. ปัญญา

การผันรูป

การผันรูปของ बुद्धि (fem i-stem)

	เอกพจน์	พหูพจน์
การกตรง	बुद्धि พุทฺธิ	बुद्धियाँ พุทฺธิยาํ์
การกอ้อม	बुद्धि พุทฺธิ	बुद्धियों พุทฺธิโยํ
สัมโพธนการก	बुद्धि พุทฺธิ	बुद्धियो พุทฺธิโย

คำพ้องความ

• समझ (สมฌ)
• अक़्ल (อกฺ̄ล)

คำประสม

• बुद्धिमान (พุทฺธิมาน, “ฉลาด”)