सग्ग

ภาษาบาลี

คำนาม

सग्ग (สคฺค) ช.

1. อีกรูปหนึ่งของ สคฺค

การผันรูป

ตารางการผันรูปของ "सग्ग" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	सग्गो (สคฺโค)	सग्गा (สคฺคา)
กรรมการก (ทุติยา)	सग्गं (สคฺคํ)	सग्गे (สคฺเค)
กรณการก (ตติยา)	सग्गेन (สคฺเคน)	सग्गेहि (สคฺเคหิ) หรือ सग्गेभि (สคฺเคภิ)
สัมปทานการก (จตุตถี)	सग्गस्स (สคฺคสฺส) หรือ सग्गाय (สคฺคาย) หรือ सग्गत्थं (สคฺคตฺถํ)	सग्गानं (สคฺคานํ)
อปาทานการก (ปัญจมี)	सग्गस्मा (สคฺคสฺมา) หรือ सग्गम्हा (สคฺคมฺหา) หรือ सग्गा (สคฺคา)	सग्गेहि (สคฺเคหิ) หรือ सग्गेभि (สคฺเคภิ)
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	सग्गस्स (สคฺคสฺส)	सग्गानं (สคฺคานํ)
อธิกรณการก (สัตตมี)	सग्गस्मिं (สคฺคสฺมิํ) หรือ सग्गम्हि (สคฺคมฺหิ) หรือ सग्गे (สคฺเค)	सग्गेसु (สคฺเคสุ)
สัมโพธนาการก (อาลปนะ)	सग्ग (สคฺค)	सग्गा (สคฺคา)