กิ๊บเก๋

ภาษาไทย

รากศัพท์

กิ๊บ + เก๋ (จากภาษาฝรั่งเศส coquet)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กิ๊บ-เก๋
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gíp-gěe
	ราชบัณฑิตยสภา	kip-ke
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kip̚˦˥.keː˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

กิ๊บเก๋ (คำอาการนาม ความกิ๊บเก๋)

1. น่ารัก, เท่

   ชุดของเธอกิ๊บเก๋น่าดู

2. แปลกและน่าสนใจ

   เธอมีไอเดียกิ๊บเก๋ที่จะน่าลองทำดู

คำพ้องความ

• (2) กิ๊บเก๋ยูเรก้า

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 13.