ก๊อป
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ตัดทอนจาก ก๊อปปี้, จากภาษาอังกฤษ copy (“ลอก, คัดลอก, เลียนแบบ”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ก็๊อบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɔ́p |
ราชบัณฑิตยสภา | kop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɔp̚˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]ก๊อป (คำอาการนาม การก๊อป)
คำพ้องความ
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 7.