ความถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | คฺวาม-ท็่อย-ที-ท็่อย-อา-ไส-กัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwaam-tɔ̂i-tii-tɔ̂i-aa-sǎi-gan |
| ราชบัณฑิตยสภา | khwam-thoi-thi-thoi-a-sai-kan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːm˧.tʰɔj˥˩.tʰiː˧.tʰɔj˥˩.ʔaː˧.saj˩˩˦.kan˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ความถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
- คำอาการนามของ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน