ความเปรื่อง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺวาม-เปฺรื่อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwaam-bprʉ̀ʉang |
| ราชบัณฑิตยสภา | khwam-prueang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːm˧.prɯa̯ŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ความเปรื่อง
- คำอาการนามของ เปรื่อง