ความเปล่าเปลี่ยว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ความ + เปล่าเปลี่ยว
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺวาม-ปฺล่าว-เปฺลี่ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwaam-bplàao-bplìao |
| ราชบัณฑิตยสภา | khwam-plao-pliao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːm˧.plaːw˨˩.plia̯w˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ความเปล่าเปลี่ยว
- คำอาการนามของ เปล่าเปลี่ยว