ข้ามไปเนื้อหา

ค็อกเทล

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]
ค็อกเทล (รากศัพท์ 1, คำนาม 1)
ค็อกเทล (รากศัพท์ 2)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ค็อก-เทล
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ́k-teel
ราชบัณฑิตยสภาkhok-thel
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔk̚˦˥.tʰeːl˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมมาจากอังกฤษ cocktail

คำนาม

[แก้ไข]

ค็อกเทล

  1. เครื่องดื่มชนิดหนึ่ง ใช้เหล้าชนิดต่าง ๆ ผสมกัน ใส่น้ำแข็ง แล้วเขย่า และอาจใส่น้ำผลไม้หรือชิ้นผลไม้ เพื่อเพิ่มสีหรือรสให้แปลก ๆ ออกไป นิยมดื่มก่อนอาหาร
  2. อาหารเรียกน้ำย่อยที่กินก่อนอาหารจานหลัก

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ตัดมาจากข้อผิดพลาด Lua: Parameter "notext" is not used by this template.

คำนาม

[แก้ไข]

ค็อกเทล

  1. เรียกงานเลี้ยงแบบหนึ่งที่ไม่นั่งโต๊ะกินอาหาร เสิร์ฟเฉพาะเครื่องดื่มและอาหารว่าง ว่า งานเลี้ยงค็อกเทล