ตะวัน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) ตระวัน
รากศัพท์[แก้ไข]
แผลงมาจาก ตาวัน; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ตาเว็น และ ตะเว็น, ภาษาลาว ຕາເວັນ (ตาเวัน), ภาษาคำเมือง ᨲᩣᩅᩢ᩠ᨶ (ตาวัน), ภาษาเขิน ᨲᩣᩅᩢ᩠ᨶ (ตาวัน), ภาษาไทลื้อ ᦎᦱᦞᧃ (ตาวัน), ภาษาไทดำ ꪔꪱꪹꪫꪸꪙ (ตาเวย͢น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tavaenz (ถาวัน)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ตะ-วัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-wan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta-wan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.wan˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ตะวัน (คำลักษณนาม ดวง)