ตะวัน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]แผลงมาจาก ตาวัน; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ตาเว็น และ ตะเว็น, ลาว ຕາເວັນ (ตาเวัน), คำเมือง ᨲᩣᩅᩢ᩠ᨶ (ตาวัน), เขิน ᨲᩣᩅᩢ᩠ᨶ (ตาวัน), ไทลื้อ ᦎᦱᦞᧃ (ตาวัน), ไทดำ ꪔꪱꪹꪫꪸꪙ (ตาเวย̂น), จ้วงแบบจั่วเจียง tavaenz (ถาวัน)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตะ-วัน | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-wan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta-wan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.wan˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ตะวัน (คำลักษณนาม ดวง)