ติณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ติณ; เทียบภาษาสันสกฤต तृण (ตฺฤณ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ติน[เสียงสมาส]
ติ-นะ-
[เสียงสมาส]
ติน-นะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtindtì-ná-dtin-ná-
ราชบัณฑิตยสภาtinti-na-tin-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tin˧/(สัมผัส)/ti˨˩.na˦˥.//tin˧.na˦˥./

คำนาม[แก้ไข]

ติณ

  1. (ร้อยกรอง) หญ้า

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ติณ ก.

  1. หญ้า

การผันรูป[แก้ไข]