ติณ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ติณ; เทียบภาษาสันสกฤต तृण (ตฺฤณ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ติน | [เสียงสมาส] ติ-นะ- | [เสียงสมาส] ติน-นะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtin | dtì-ná- | dtin-ná- |
ราชบัณฑิตยสภา | tin | ti-na- | tin-na- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tin˧/(สัมผัส) | /ti˨˩.na˦˥./ | /tin˧.na˦˥./ |
คำนาม[แก้ไข]
ติณ
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม[แก้ไข]
ติณ ก.
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "ติณ" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ติณํ | ติณานิ |
กรรมการก (ทุติยา) | ติณํ | ติณานิ |
กรณการก (ตติยา) | ติเณน | ติเณหิ หรือ ติเณภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ติณสฺส หรือ ติณาย หรือ ติณตฺถํ | ติณานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ติณสฺมา หรือ ติณมฺหา หรือ ติณา | ติเณหิ หรือ ติเณภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ติณสฺส | ติณานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ติณสฺมิํ หรือ ติณมฺหิ หรือ ติเณ | ติเณสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ติณ | ติณานิ |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/in
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- ภาษาบาลี terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย