บิกูปะระหมั่นหนา

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาชวา biku (“นักบวช; ภิกษุ”) + brahmana (“พราหมณ์”)

การแบ่งพยางค์		บิ-กู-ปะ-ระ-หฺมั่น-หฺนา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bì-guu-bpà-rá-màn-nǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	bi-ku-pa-ra-man-na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/bi˨˩.kuː˧.pa˨˩.ra˦˥.man˨˩.naː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

บิกูปะระหมั่นหนา