บึกบึน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บุกบัน และ บุกบั่น

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

บึก + (บึน เป็นคำสร้อย)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บึก-บึน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbʉ̀k-bʉn
ราชบัณฑิตยสภาbuek-buen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɯk̚˨˩.bɯn˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

บึกบึน

  1. ทรหดอดทน, ไม่ท้อถอย

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

บึกบึน (คำอาการนาม ความบึกบึน)

  1. ล่ำสัน
    รูปร่างบึกบึน