ผนวช
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ផ្នូស (ผฺนูส), ផ្នូស្ស (ผฺนูสฺส), ផ្នួស (ผฺนัวส), เขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ប្នោស៑ (บฺโนสฺ), หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ផ្ន្វស៑ (ผฺนฺวสฺ), ផ្នោស៑ (ผฺโนสฺ), ប្នោស៑ (ปฺโนสฺ), รูปแผลงของ បោស៑ (โปสฺ), ប្វាស៑ (ปฺวาสฺ), ប្វស៑ (ปฺวสฺ) และเปลี่ยนตัวสะกดเป็น ช ให้เหมือนภาษาบาลี ปพฺพชฺชา; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ផ្នួស (ผฺนัวส)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ผะ-หฺนวด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pà-nùuat |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-nuat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˨˩.nua̯t̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ผนวช
- (ราชาศัพท์) บวช
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯t̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ราชาศัพท์ภาษาไทย