มัสสุ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาบาลี มสฺสุ (“เครา”); เทียบภาษาสันสกฤต श्मश्रु (ศฺมศฺรุ, “เครา”)

การแบ่งพยางค์		มัด-สุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mát-sù
	ราชบัณฑิตยสภา	mat-su
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/mat̚˦˥.suʔ˨˩/^{(สัมผัส)}

มัสสุ