พิเราะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร ពីរោះ (พีโระ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พิ-เราะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pí-rɔ́ |
| ราชบัณฑิตยสภา | phi-ro | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰi˦˥.rɔʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]พิเราะ