รฺา-อิบ

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากปะหล่องดั้งเดิม *riːp

การออกเสียง

• (บ้านป่าแป๋) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɣai̯p/

คำนาม

รฺา-อิบ

1. หญ้า