ข้ามไปเนื้อหา

สมณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สมฺณ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สมณ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
สะ-มะ-นะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-má-ná-
ราชบัณฑิตยสภาsa-ma-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.ma˦˥.na˦˥./

คำนาม

[แก้ไข]

สมณ

  1. (ศาสนาพุทธ) อีกรูปหนึ่งของ สมณะ

ลูกคำ

[แก้ไข]

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สมฺ +‎ ยุ หรือ สมฺ +‎ อน

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

สมณ ก.

  1. ความสงบ
  2. ความระงับ

การผันรูป

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]