หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยแบ่งตามการใช้

มูลฐาน » ภาษาทั้งหมด » ไทย » ศัพท์แบ่งตามการใช้

ศัพท์ภาษาไทย categorized by the manner and context in which they are used by speakers.

• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายขำขัน: ศัพท์ภาษาไทย that are humorous, amusing or joking.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายล้าสมัย: ศัพท์ภาษาไทย that have one or more senses that are occasionally still found in use, but are clearly old-fashioned or typical of older texts
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายเลิกใช้: ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายไม่ใช้ในปัจจุบันอีกต่อไป แต่พบได้ในข้อความเก่า
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายโบราณ: ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายไม่ใช้โดยทั่วไปอีกต่อไป แต่ยังคงพบได้ในวรรณกรรมเก่า และบางครั้งก็ถูกนำมาใช้เพื่อผลลัพธ์พิเศษ
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นทางการ: ศัพท์ภาษาไทย whose use is typically restricted to polite, ceremonious, non-casual contexts.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก: ศัพท์ภาษาไทย that are likely to be used primarily in casual conversation rather than in more formal written works, speeches, and discourse.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ: ศัพท์ภาษาไทย whose usage is typically restricted to works of literature.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาเด็ก: ศัพท์ภาษาไทย that are typically only used by, or to, children.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง: ศัพท์ภาษาไทย whose usage is typically restricted to works of poetry.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ไม่เป็นทางการ: ศัพท์ภาษาไทย whose use is typically restricted to casual, non‐ceremonious conversations.
• หมวดหมู่:อติพจน์ภาษาไทย: ศัพท์ภาษาไทย used as exaggerations for emphasis, rather than being taken literally.