ข้ามไปเนื้อหา

อรรถาภิธาน:ฤดูร้อน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ความหมาย: ส่วนของปีซึ่งแกนโลกหันเข้าหาดวงอาทิตย์ ทำให้ซีกโลกเหนือหรือใต้ที่เอนเข้าได้รับแสงแดดมากขึ้น และทำให้ภูมิอากาศมีอุณหภูมิสูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ย

[แก้ไข]
คำพ้องความ
[แก้ไข]
คำตรงข้าม
[แก้ไข]
ดูที่ อรรถาภิธาน:ฤดูหนาว