อ่าง

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʔaːŋᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʔaːŋᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 盎 (MC ʔɑŋ^X, ʔɑŋ^H); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩋ᩵ᩣ᩠ᨦ (อ่าง), ภาษาลาว ອ່າງ (อ่าง), ภาษาไทดำ ꪮ꪿ꪱꪉ (อ่าง), ภาษาไทใหญ่ ဢၢင်ႇ (อ่าง), ภาษาไทใต้คง ᥟᥣᥒᥱ (อ่าง), ภาษาอาหม 𑜒𑜂𑜫 (อง์)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง angq， ภาษาจ้วง angq

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อ่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àang
	ราชบัณฑิตยสภา	ang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔaːŋ˨˩/(ส)

คำนาม

อ่าง

1. ภาชนะสำหรับใส่น้ำ เป็นต้น มักมีลักษณะกลม ปากผายก้นตื้น
2. สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   อ่างอาบน้ำ

คำกริยาวิเศษณ์

อ่าง

1. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องย้ำเป็นอ่าง

คำเกี่ยวข้อง

• เป็นอ่าง, พูดติดอ่าง