อ่าง

ดูเพิ่ม: อาง และ อ้าง

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʔaːŋᴮ¹, จากไทดั้งเดิม *ʔaːŋᴮ, จากจีนยุคกลาง 盎 (MC 'angX|'angH); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน อ่าง, ลาว ອ່າງ (อ่าง), คำเมือง ᩋ᩵ᩣ᩠ᨦ (อ่าง), เขิน ᩋ᩵ᩣ᩠ᨦ (อ่าง), ไทลื้อ ᦀᦱᧂᧈ (อ่าง), ไทดำ ꪮ꪿ꪱꪉ (อ่าง), ไทขาว ꪮꪱꪉꫀ, ไทใหญ่ ဢၢင်ႇ (อ่าง), ไทใต้คง ᥟᥣᥒᥱ (อ่าง), อาหม 𑜒𑜂𑜫 (อง์), จ้วงแบบจั่วเจียง angq, จ้วง angq

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อ่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àang
	ราชบัณฑิตยสภา	ang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔaːŋ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

อ่าง

1. ภาชนะสำหรับใส่น้ำ เป็นต้น มักมีลักษณะกลม ปากผายก้นตื้น
2. สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   อ่างอาบน้ำ

คำกริยาวิเศษณ์

อ่าง

1. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องย้ำเป็นอ่าง

คำเกี่ยวข้อง

• เป็นอ่าง, พูดติดอ่าง