ฮละ
ภาษาเลอเวือะตะวันตก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *ʰlaʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *slaʔ
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʰlaʔ/
คำนาม[แก้ไข]
ฮละ
ภาษาเลอเวือะตะวันออก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *ʰlaʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *slaʔ
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /l̥aʔ/
คำนาม[แก้ไข]
ฮละ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันออก