ฮ่อย
ภาษาอีสาน
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ตามนิรุกติศาสตร์) ฮ้อย
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *roːjꟲ (“จำนวนร้อย”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ร้อย, ภาษาลาว ຮ້ອຍ (ฮ้อย), ภาษาไทลื้อ ᦣᦾᧉ (ฮ้อ̂ย), ภาษาไทใหญ่ လွႆႉ (ล๎อ̂ย), ภาษาไทดำ ꪭ꫁ꪮꪥ (ฮ้อย)
เลข
[แก้ไข]ฮ่อย
- ร้อย (จำนวน)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *roːjꟲ (“สอด”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ร้อย, ภาษาลาว ຮ້ອຍ (ฮ้อย), ภาษาจ้วง roix หรือ loix
คำกริยา
[แก้ไข]ฮ่อย (คำอาการนาม การฮ่อย)
- ร้อย (สอด)