เกียง

ดูเพิ่ม: เกี่ยง และ เกี๋ยง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เกียง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	giiang
	ราชบัณฑิตยสภา	kiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kia̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

เกียง (คำอาการนาม การเกียง)

1. เกี่ยง, รังเกียจ, ไม่ลงรอย, เกี่ยงแย่ง, เกี่ยงแย้ง

   คนใดอันรังร้าย จิตรพิศเกียงกล.

   — ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน ฉบับราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. ๒๔๗๒

การใช้

• โดยมากใช้เป็น เกี่ยง