ข้ามไปเนื้อหา

เคียด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เคียด, ภาษาลาว ຄຽດ (คย̂ด), ภาษาคำเมือง ᨣ᩠ᨿᨯ (คยด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦅᧆ (เคด), ภาษาเขิน ᨣ᩠ᨿᨯ (คยด), ภาษาไทใหญ่ ၸဵတ်ႈ (เจ้ต) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ket (แคด-ไม่ชอบ แค้น)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เคียด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkîiat
ราชบัณฑิตยสภาkhiat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰia̯t̚˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

เคียด

  1. เคือง, โกรธ

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เคียด

  1. รูปที่สะกดผิดของ เครียด

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เคียด (คำอาการนาม การเคียด)

  1. โกรธ, เคือง