เหลือเฟือ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เหลือ + เฟือ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼືອເຟືອ (เหลือเฟือ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เหฺลือ-เฟือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̌ʉa-fʉʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | luea-fuea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯˩˩˦.fɯa̯˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เหลือเฟือ (คำอาการนาม ความเหลือเฟือ)