ស្និទ្ធ

ภาษาเขมร

ยืมมาจากบาลี สินิทฺธ (“เสน่หา, รักใคร่; ชิด”), จากสันสกฤต स्निग्ध (สฺนิคฺธ)

พยางค์	ស្និត
การแผลงเป็นอักษรโรมัน	snət
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}	/snət/

ស្និទ្ធ • (สฺนิทฺธ) (คำอาการนาม ភាពស្និទ្ធ)