ᦇᦱᧄ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋaːmᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับไทย งาม, คำเมือง ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), เขิน ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), อีสาน งาม, ลาว ງາມ (งาม), ไทใหญ่ ငၢမ်း (ง๊าม), ไทใต้คง ᥒᥣᥛᥰ (ง๊าม), พ่าเก ငံ (งํ), อาหม 𑜂𑜪 (งํ)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋaːm˥˩/