ᦉᦻᦢᦹ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

ᦉᦻ (สาย, “สาย”) +‎ ᦢᦹ (บื, “ดือ”); ร่วมเชื้อสายกับไทย สะดือ, ลาว ສາຍບື (สายบื) หรือ ສະບື (สะบื), อีสาน สายบือ, คำเมือง ᩈᨯᩨ (สดื), เขิน ᩈᩣ᩠ᨿᨯᩨ (สายดื) หรือ ᩈᨯᩨ (สดื)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /saːj˥.bɯː˥/

คำนาม

ᦉᦻᦢᦹ (สายบื)

1. สะดือ