ᦠᦳᧄᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *homᴮ¹, จากไทดั้งเดิม *hɤmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ห่ม, คำเมือง ᩉᩫ᩠᩵ᨾ (ห็่ม), ลาว ຫົ່ມ (ห็่ม), ไทใหญ่ ႁူမ်ႇ (หู่ม), ไทดำ ꪶꪬ꪿ꪣ (โห่ม), อาหม 𑜑𑜤𑜪 (หุํ), จ้วง hoemq

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /hum˧˥/

คำกริยา

ᦠᦳᧄᧈ (หุ่ม) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦠᦳᧄᧈ)

1. ห่ม