古漢語

ภาษาจีน

		ancient; old
ตัวเต็ม (古漢語)		古	漢語
ตัวย่อ (古汉语)		古	汉语

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): gǔhànyǔ

  (จู้อิน): ㄍㄨˇ ㄏㄢˋ ㄩˇ

• กวางตุ้ง (Jyutping): gu² hon³ jyu⁵
• หมิ่นใต้ (ฮกเกี้ยน, POJ): kó͘-hàn-gí / kó͘-hàn-gír / kó͘-hàn-gú

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: gǔhànyǔ
    • จู้อิน: ㄍㄨˇ ㄏㄢˋ ㄩˇ
    • ทงย่งพินอิน: gǔhànyǔ
    • เวด-ไจลส์: ku³-han⁴-yü³
    • เยล: gǔ-hàn-yǔ
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: guuhannyeu
    • พัลลาดีอุส: гуханьюй (guxanʹjuj)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /ku²¹⁴⁻²¹ xän⁵¹ y²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
• กวางตุ้ง
  • (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
    • Jyutping: gu² hon³ jyu⁵
    • Yale: gú hon yúh
    • Cantonese Pinyin: gu² hon³ jy⁵
    • Guangdong Romanization: gu² hon³ yu⁵
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /kuː³⁵ hɔːn³³ jyː¹³/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien: Zhangzhou, Kaohsiung)
    • Pe̍h-ōe-jī: kó͘-hàn-gí
    • Tâi-lô: kóo-hàn-gí
    • Phofsit Daibuun: kofharn'gie
    • สัทอักษรสากล (Zhangzhou): /kɔ⁵³⁻⁴⁴ han²¹⁻⁵³ ɡi⁵³/
    • สัทอักษรสากล (Kaohsiung): /kɔ⁴¹⁻⁴⁴ han²¹⁻⁴¹ ɡi⁴¹/
  • (Hokkien: Quanzhou)
    • Pe̍h-ōe-jī: kó͘-hàn-gír
    • Tâi-lô: kóo-hàn-gír
    • สัทอักษรสากล (Quanzhou): /kɔ⁵⁵⁴⁻²⁴ han⁴¹⁻⁵⁵⁴ ɡɯ⁵⁵⁴/
  • (Hokkien: Xiamen, Taipei)
    • Pe̍h-ōe-jī: kó͘-hàn-gú
    • Tâi-lô: kóo-hàn-gú
    • Phofsit Daibuun: kofharn'guo
    • สัทอักษรสากล (Xiamen): /kɔ⁵³⁻⁴⁴ han²¹⁻⁵³ ɡu⁵³/
    • สัทอักษรสากล (Taipei): /kɔ⁵³⁻⁴⁴ han¹¹⁻⁵³ ɡu⁵³/

คำนาม

古漢語

1. ภาษาจีนโบราณ ซึ่งอาจหมายถึงภาษาจีนเก่าหรือภาษาจีนยุคกลาง