Junge

ดูเพิ่ม: jūngē

ภาษาเยอรมัน

รูปแบบอื่น

Jung (ภาษาปาก, ภาษาถิ่น)

รากศัพท์

Fixed nominalisation of เยอรมันสูงกลาง jung (“young”), จากเยอรมันสูงเก่า jung (“young”).

Already occasionally in เยอรมันสูงกลาง [Term?], later gaining a fixed noun form based on its weak nominative inflection (giving ein Junge instead of ein Junger). The recognition as the normal standard term for “boy” is based on Central and Low German usage and has only fully asserted itself during the 20th century (compare Knabe). The now quite common plural form Jungs (Jungens) is also from German Low German [Term?]; ร่วมเชื้อสายกับอังกฤษ young (noun).

การออกเสียง

สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈjʊŋə/
เสียง: (file)
เสียง (เยอรมนี): (file)
สัมผัส: -ʊŋə
การแบ่งพยางค์: Jun‧ge

คำนาม

Junge ช. (อ่อน, สัมพันธการก Jungen, พหูพจน์ Jungen หรือ Jungs หรือ Jungens, ตัวบอกความเล็ก Jünglein ก. หรือ Jüngelchen ก. หรือ Jüngchen ก. หรือ (พบได้ยาก, พบได้บ่อยในร้อยกรอง) Jüngelein ก.)

การใช้

The normal plural in writing is Jungen, although the colloquial Jungs is also sometimes seen. The third plural Jungens is not all too frequent and chiefly restricted to northern and (parts of) central Germany.
Even with the irregular plurals (Jungs, Jungens) the singular declension is always weak (thus with -n in the oblique cases of the singular).

การผันรูป

การผันรูปของ Junge [เพศชาย, อ่อน]

	เอกพจน์			พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	คำนาม	ชี้เฉพาะ	คำนาม
กรรตุการก	ein	der	Junge	die	Jungen, Jungs¹, Jungens¹
สัมพันธการก	eines	des	Jungen	der	Jungen, Jungs¹, Jungens¹
สัมปทานการก	einem	dem	Jungen	den	Jungen, Jungs¹, Jungens¹
กรรมการก	einen	den	Jungen	die	Jungen, Jungs¹, Jungens¹

¹Colloquial.

คำพ้องความ

Bub, Bube ช. (เยอรมนีใต้, สวิตเซอร์แลนด์, ออสเตรีย)
Bursche ช.
Knabe ช.

คำตรงข้าม

(โดยเพศ) Mädchen ก., Mädel ก.
(โดยอายุ) Mann ช.

คำลูกกลุ่ม

คำนาม

Junge ก.

การผันรูปของ Junges:
1. แข็ง กรรตุการก/กรรมการก พหูพจน์
2. อ่อน กรรตุการก/กรรมการก เอกพจน์

คำเกี่ยวข้อง

อ่านเพิ่ม

“Junge” ใน Duden (ดูเดิน) ออนไลน์
“Junge” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache