accentuate
ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาละตินยุคกลาง accentuātus เป็นรูป past participle ของ accentuāre
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /əkˈsentʃueɪt/
เสียง (สหรัฐ) (file) - คำอ่านภาษาไทย: เอิคเซ้นเจวียท
คำกริยา[แก้ไข]
accentuate
- (สกรรมกริยา) ให้ความสำคัญหรือย้ำ
รูปกริยา[แก้ไข]
กริยาช่องที่ 1 (Infinitive) |
กริยาช่องที่ 2 (Simple past) |
กริยาช่องที่ 3 (Past participle) |
กริยาในรูป -ing (Present participle) |
สรรพนามบุรุษที่ 3 (Third-person singular simple present) | |
accentuate | accentuated | accentuated | accentuating | accentuates |