cucu

ภาษามาเลเซีย

คำนาม

cucu (อักษรยาวี چوچو‎, พหูพจน์ cucu-cucu, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ cucuku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง cucumu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม cucunya)

1. หลาน (ลูกของลูก)

ภาษาอินโดนีเซีย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามาเลเซีย cucu

คำนาม

cucu (สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่ง cucuku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง cucumu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม cucunya)

1. หลาน (ลูกของลูก)