จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
disgrace (พหูพจน์ disgraces)
- ความเสื่อมเสีย
- ความน่าอดสู
- การขายหน้า
disgrace (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม disgraces, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล disgracing, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล disgraced)
- การถอดถอนยศถาบรรดาศักดิ์
