disprove

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ภาษาอังกฤษกลาง, จากภาษาฝรั่งเศสเก่า desprover, จากdes- + prover

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

disprove (ปัจจุบันกาลสามัญเอกพจน์บุรุษที่สาม disproves, ปัจจุบันกาลพาร์ทิซิเพิล disproving, อดีตกาลสามัญ disproved, อดีตกาลพาร์ทิซิเพิล disproved or disproven)

  1. พิสูจน์ว่าเป็นเท็จหรือผิดพลาด; พิสูจน์ว่ากระทำผิด; โต้แย้ง

การใช้[แก้ไข]

คำตรงข้าม[แก้ไข]

คำสลับอักษร[แก้ไข]