octo

ภาษาละติน

รากศัพท์

จากอิตาลิกดั้งเดิม *oktō, จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *oḱtṓw.

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ˈɔk.toː]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ˈɔk.t̪o]

• เสียง (คลาสสิก):

  (file)

เลข/จำนวน ในภาษาละติน ^{(แก้ไข)}

	80[a], [b], [c]
←  7	VIII 8	9  →
เชิงการนับ: octō (โอกโต̄)     เชิงอันดับที่: octāvus (โอกต̄าวุซ)     เชิงกริยาวิเศษณ์: octiēs (โอกตีเอ̄ซ), octiēns (โอกตีเอ̄นซ)     Proportional: octuplus (โอกตูป๎ลุซ), octōplus (โอกโต̄ป๎ลุซ)     ตัวคูณ: octuplex (โอกตูเป๎ลกซ), octiplex (โอกตีเป๎ลกซ)     เชิงแจกแจง: octōnus (โอกโต̄นุซ)     เศษส่วน (⅟…): octāns (โอกต̄านซ), sēscūncia (เซ̄ซกู̄นกีอา), sēsquūnx (เซ̄ซก๎วู̄นกซ), sēscūnx (เซ̄ซกู̄นกซ)

เลข

octō (โอกโต̄) (ผันรูปไม่ได้)

1. แปด