perfect passive participle

ภาษาอังกฤษ

คำนาม

perfect passive participle (พหูพจน์ perfect passive participles)

1. (ไวยากรณ์) ชนิดของคำ (part of speech) ชนิดหนึ่ง พบได้ในบางภาษา เช่น ภาษาละติน แต่ไม่พบในภาษาอังกฤษ ซึ่งคำชนิดนี้ทำหน้าที่บ่งชี้ว่าเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นในกาลอดีต (past tense) แล้ว

   (ภาษาละติน) Puer portātus

   เด็กชาย ผู้ถูกอุ้มไปแล้ว