ข้ามไปเนื้อหา

phoneme

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

จากกรีกโบราณ φώνημα (phṓnēma, เสียง), จาก φωνέω (phōnéō, ทำให้มีเสียง), จาก φωνή (phōnḗ, เสียง)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

phoneme (พหูพจน์ phonemes)

  1. (สัทวิทยา) หน่วยเสียง
    คำจ่ากลุ่ม: syntagma
    • 1990, Jarmo Lainio, “Sweden Finnish — development or deterioration?”, in Durk Gorter, editor, Fourth International Conference on Minority Languages: Western and Eastern European papers[1], Multilingual Matters, →ISBN, page 31:
      It is crucial for the phoneme structure of Finnish — traditionally /d/ has not been included in the Finnish phonotax, but it fulfils the criteria of a phoneme (Karlsson, 1983: 66-7).
      (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)

ลูกคำ

[แก้ไข]

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม

[แก้ไข]

คำสลับอักษร

[แก้ไข]