การเพิกเฉย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

การ +‎ เพิกเฉย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
กาน-เพิก-เฉยกาน-เพิก-เฉิ็ย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgaan-pə̂ək-chə̌əigaan-pə̂ək-chə̌i
ราชบัณฑิตยสภาkan-phoek-choeikan-phoek-choei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaːn˧.pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤːj˩˩˦/(สัมผัส)/kaːn˧.pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

การเพิกเฉย

  1. คำอาการนามของ เพิกเฉย