ค่ะ
หน้าตา
ดูเพิ่ม: คะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]กร่อนมาจาก ข้า ในคำว่า พระเจ้าข้า หรือ เจ้าข้า ซึ่งใช้เป็นคำรับเช่นกัน; เปรียบกับภาษาไทอื่นซึ่งใช้สรรพนามที่แสดงการถ่อมตัวเป็นคำลงท้ายหรือคำรับได้ เช่น ภาษาลาว ຂ້ານ້ອຍ (ข้าน้อย), ภาษาไทลื้อ ᦃᦾᧉ (ฃ้อ̂ย), ภาษาเขิน ᨡ᩶ᩣ (ข้า), ภาษาไทใหญ่ ၶႃႈ (ข้า); เทียบภาษาคำเมือง ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า) ซึ่งเป็นสรรพนามที่แสดงการยกย่องผู้พูดด้วยขึ้นและมีความหมายตรงข้ามกับ ข้า แต่ใช้เป็นคำลงท้ายหรือคำรับได้
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ค่ะ | ขะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kâ | kà |
ราชบัณฑิตยสภา | kha | kha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaʔ˥˩/(สัมผัส) | /kʰaʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำอนุภาค
[แก้ไข]ค่ะ
- คำรับที่ผู้หญิงใช้อย่างเดียวกับ จ้ะ, คำลงท้ายที่ผู้หญิงใช้ในการบอกให้ทราบอย่างสุภาพ
- ไปค่ะ
- ไม่มีอะไรค่ะ