จาริตฺต

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จารี +‎ ตฺต (แทนศัพท์นามนาม ภาว) หรือ จรฺ +‎ ณี +‎ ตฺต; จาริตฺต เป็นภาวตัทธิต

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

จาริตฺต ก.

  1. ความเป็นแห่งคนผู้ประพฤติโดยปกติ

การผันรูป[แก้ไข]