ชิวหา
ดูเพิ่ม: ชิวฺหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ชิวฺหา; เทียบภาษาสันสกฤต जिह्वा (ชิหฺวา)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ชิว-หา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chiu-hǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | chio-ha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰiw˧.haː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ชิวหา