ตะวัน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ตระวัน
รากศัพท์
[แก้ไข]แผลงมาจาก ตาวัน; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ตาเว็น และ ตะเว็น, ภาษาลาว ຕາເວັນ (ตาเวัน), ภาษาคำเมือง ᨲᩣᩅᩢ᩠ᨶ (ตาวัน), ภาษาเขิน ᨲᩣᩅᩢ᩠ᨶ (ตาวัน), ภาษาไทลื้อ ᦎᦱᦞᧃ (ตาวัน), ภาษาไทดำ ꪔꪱꪹꪫꪸꪙ (ตาเวย̂น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tavaenz (ถาวัน)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตะ-วัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-wan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta-wan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.wan˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ตะวัน (คำลักษณนาม ดวง)