ตั๊กแตน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕັກແຕນ (ตักแตน), ภาษาไทดำ ꪔꪰꪀꪵꪔꪙ (ตักแตน)，ภาษาจ้วง daek (ตัก-ตั๊กแตน) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง taek (ถัก-ตั๊กแตน（JINGXI）) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง raek (หรัก-ตั๊กแตน（DAXIN）)

รากศัพท์

การแบ่งพยางค์		ตั๊ก-กะ-แตน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dták-gà-dtɛɛn
	ราชบัณฑิตยสภา	tak-ka-taen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tak̚˦˥.ka˨˩.tɛːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

ตั๊กแตน (คำลักษณนาม ตัว)

1. ชื่อแมลงหลายชนิด หลายสกุล และหลายวงศ์ ในอันดับ Orthoptera ลำตัวยาว มีขนาดต่าง ๆ กัน อาจมีปีกหรือไม่มีก็ได้ พวกที่มีปีกจะมี ๒ คู่ ปีกคู่หน้าค่อนข้างหนา ยาวและแคบ คู่หลังบางและกว้างพับอยู่ใต้ปีกคู่หน้า ปากเป็นชนิดกัดกิน ส่วนอกมีลักษณะต่างกันมาก อาจกว้างใหญ่ แคบ ยาว หรือสั้น ขาอาจเหมือนกันหมด หรือมีขาหน้าหรือขาหลังใหญ่กว่าคู่อื่น ๆ เช่น ตั๊กแตนผี [ Aularches miliaris (Linn.)] ในวงศ์ Acrididae ตั๊กแตนตำข้าว เช่น ชนิด Hierodula membranaceusBurmeister ในวงศ์ Mantidae ตั๊กแตนใบไม้ เช่น ชนิด Phyllium pulcherifolium Serville ในวงศ์ Phasmidae และตั๊กแตนกิ่งไม้ เช่น ชนิด Eurycnema versirubra (Serville) ในวงศ์ Phasmidae