ตัว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตัว | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtuua |
| ราชบัณฑิตยสภา | tua | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tua̯˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนเก่า 頭 (OC *doː); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨲ᩠ᩅᩫ (ตว็), อีสาน โต, ลาว ໂຕ (โต) หรือ ຕົວ (ต็ว), ไทลื้อ ᦷᦎ (โต), ไทดำ ꪶꪔ (โต), ไทขาว ꪔꪺ, ไทใหญ่ တူဝ် (ตูว), ไทใต้คง ᥖᥨᥝ (โตว), อาหม 𑜄𑜥 (ตู) หรือ 𑜄𑜤 (ตุ), จ้วง duz, แสก ทั๊ว
คำนาม
[แก้ไข]ตัว (คำลักษณนาม ตัว)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (ร่างกาย): ดูที่ อรรถาภิธาน:ร่างกาย
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำลักษณนาม
[แก้ไข]ตัว
- ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง
- ม้า 5 ตัว
- ตะปู 3 ตัว
- เสื้อ 2 ตัว
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ตัว
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ตัว (คำลักษณนาม ตัว)
คำลักษณนาม
[แก้ไข]ตัว
- ลักษณนามใช้เรียกตัวเลข
- เลขท้าย 2 ตัว
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- ไทย entries with incorrect language header
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาเด็ก
- th:คณิตศาสตร์
- Translation table header lacks gloss