บาง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | baang |
ราชบัณฑิตยสภา | bang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาเขมร បាង (บาง, “อ่าว”), ภาษามอญ ပါၚ် (ปาง์, “ปาก”)
คำนาม[แก้ไข]
บาง
- ทางน้ำเล็ก ๆ, ทางน้ำเล็กที่ไหลขึ้นลงตามระดับน้ำในแม่น้ำลำคลอง หรือทะเล
- ตำบลบ้านที่อยู่หรือเคยอยู่ริมบางหรือในบริเวณที่เคยเป็นบางมาก่อน
- โดยปริยายหมายถึงทั้งหมู่
- ฆ่าล้างบาง
- ย้ายล้างบาง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.baːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບາງ (บาง), ภาษาไทใหญ่ မၢင် (มาง) หรือ ဝၢင် (วาง), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥒ (มาง), ภาษาอาหม 𑜈𑜂𑜫 (บง์), ภาษาจ้วง mbang; เทียบภาษาสุ่ย qbaangl, ภาษาต้งใต้ mangl, ภาษาเบดั้งเดิม *viaŋᴬ¹
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
บาง (คำอาการนาม ความบาง)
- มีส่วนสูงน้อยจากผิวพื้น, ไม่หนา, มีความหนาน้อย
- มีดบาง
- ผ้าบาง
- โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
- ผสมสุราแต่บาง ๆ(ผสมสุราแต่น้อย ๆ ไม่เข้มข้น)
- แทงลูกบิลเลียดไปถูกอีกลูกหนึ่งเพียงผิว ๆ เรียกว่า แทงบางไป
- เรียกผู้ที่มีผมน้อยกว่าปรกติว่า ผมบาง
- เรียกผู้ที่อายง่ายกว่าปรกติ คือไม่ควรละอาย กลับอายว่า หน้าบาง, ตรงข้ามกับ หน้าหนา
- เรียกผู้ที่มีรูปร่างอ้อนแอ้นสะโอดสะองว่า เอวเล็กเอวบาง หรือเอวบางร่างน้อย
- เรียกคนอ่อนแอทนความลำบากไม่ได้เพราะไม่เคยชินว่า คนผิวบาง
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບາງ (บาง), ภาษาไทใหญ่ မၢင် (มาง), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥒ (มาง), ภาษาอาหม 𑜈𑜂𑜫 (บง์)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
บาง (คำอาการนาม ความบาง)