บ้าน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɓaːnꟲ (“หมู่บ้าน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน บ้าน, ภาษาลาว ບ້ານ (บ้าน), ภาษาคำเมือง ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ (บ้าน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧃᧉ (บ้าน), ภาษาไทดำ ꪚ꫁ꪱꪙ (บ้าน), ภาษาไทใหญ่ မၢၼ်ႈ (ม้าน) หรือ ဝၢၼ်ႈ (ว้าน), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥢᥲ (ม้าน), ภาษาอาหม 𑜈𑜃𑜫 (บน์) หรือ 𑜉𑜃𑜫 (มน์), ภาษาจ้วง mbanj
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บ้าน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ban | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːn˥˩/(ส) | |
คำนาม[แก้ไข]
บ้าน (คำลักษณนาม หลัง)
- ที่อยู่อาศัย
- สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย
- บ้านพักตากอากาศ
- บ้านเช่า
- บริเวณที่เรือนตั้งอยู่
- เขตบ้าน
- หมู่บ้าน
- ผู้ใหญ่บ้าน
- ถิ่นที่มีมนุษย์อยู่
- สร้างเป็นบ้านเป็นเมือง
- (กฎ) โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างสำหรับใช้เป็นที่อยู่อาศัย ซึ่งมีเจ้าบ้านครอบครองและหมายความรวมถึงแพ หรือเรือซึ่งจอดเป็นประจำและใช้เป็นที่อยู่ประจำ หรือสถานที่ หรือยานพาหนะอื่นซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยประจำได้ด้วย
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (1) กระท่อม, กว้าน, คฤห, คฤหัสถ์, คฤหา, คฤหาสน์, คลวง, คห, คหัฐ, เคหสถาน, เคหะ, เคหา, ฆร, ฆระ, ทับ, นิวาสสถาน, นิเวศ, นิเวศน์, บ้านเรือน, บริคณห์, ปริคณห์, เรือน, วสนะ, วัสน์, เวศม์, เวสน์, เวสม์, สทุม, สันนิวาส, หย้าว, เหย้า, อธิวาส, อาลัย
ลูกคำ[แก้ไข]
ลูกคำ
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ที่อยู่อาศัย
หมู่บ้าน — ให้ดูที่ หมู่บ้าน
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
- เรือน
- ศาลา
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
บ้าน
- ที่มีอยู่ตามบ้าน เช่น หนูบ้าน คู่กับ หนูนา หรือที่เลี้ยงไว้ เช่น หมูบ้าน คู่กับ หมูป่า
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ที่มีอยู่ตามบ้าน
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
บ้าน
- อีกรูปหนึ่งของ ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ (บ้าน)
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม หลัง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาฝรั่งเศส/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย