บ้าน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɓaːnꟲ (“หมู่บ้าน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ (บ้าน), ภาษาลาว ບ້ານ (บ้าน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧃᧉ (บ้าน), ภาษาไทใหญ่ မၢၼ်ႈ (ม้าน) หรือ ဝၢၼ်ႈ (ว้าน), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥢᥲ (ม้าน), ภาษาอาหม 𑜈𑜃𑜫 (บน์) หรือ 𑜉𑜃𑜫 (มน์), ภาษาจ้วง mbanj
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บ้าน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ban | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːn˥˩/(ส) | |
คำนาม[แก้ไข]
บ้าน (คำลักษณนาม หลัง)
- ที่อยู่อาศัย
- สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย
- บ้านพักตากอากาศ
- บ้านเช่า
- บริเวณที่เรือนตั้งอยู่
- เขตบ้าน
- หมู่บ้าน
- ผู้ใหญ่บ้าน
- ถิ่นที่มีมนุษย์อยู่
- สร้างเป็นบ้านเป็นเมือง
- (กฎ) โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างสำหรับใช้เป็นที่อยู่อาศัย ซึ่งมีเจ้าบ้านครอบครองและหมายความรวมถึงแพ หรือเรือซึ่งจอดเป็นประจำและใช้เป็นที่อยู่ประจำ หรือสถานที่ หรือยานพาหนะอื่นซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยประจำได้ด้วย
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (1) กระท่อม, กว้าน, คฤห, คฤหัสถ์, คฤหา, คฤหาสน์, คลวง, คห, คหัฐ, เคหสถาน, เคหะ, เคหา, ฆร, ฆระ, ทับ, นิวาสสถาน, นิเวศ, นิเวศน์, บ้านเรือน, บริคณห์, ปริคณห์, เรือน, วสนะ, วัสน์, เวศม์, เวสน์, เวสม์, สทุม, สันนิวาส, หย้าว, เหย้า, อธิวาส, อาลัย
ลูกคำ[แก้ไข]
ลูกคำ
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ที่อยู่อาศัย
หมู่บ้าน — ให้ดูที่ หมู่บ้าน
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
- เรือน
- ศาลา
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
บ้าน
- ที่มีอยู่ตามบ้าน เช่น หนูบ้าน คู่กับ หนูนา หรือที่เลี้ยงไว้ เช่น หมูบ้าน คู่กับ หมูป่า
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ที่มีอยู่ตามบ้าน
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
บ้าน
- อีกรูปหนึ่งของ ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ (บ้าน)
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม หลัง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาฝรั่งเศส/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย