กุฏิ

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

จากภาษาสันสกฤต कुटि (กุฏิ), จากภาษาบาลี กุฏิ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กุด	กุด-ติ	กุ-ติ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gùt	gùt-dtì	gù-dtì
	ราชบัณฑิตยสภา	kut	kut-ti	ku-ti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kut̚˨˩/	/kut̚˨˩.tiʔ˨˩/	/ku˨˩.tiʔ˨˩/
คำพ้องเสียง แก้ไข		กุด

คำนาม

กุฏิ

1. (ศาสนา) ที่อยู่ของนักบวช เช่น พระภิกษุ สามเณร อาจเป็นกระท่อม เรือน หรือตึก
2. ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ

คำพ้องความหมาย

1. กุฎี

คำเกี่ยวข้อง

ก้นกุฏิ กุฏิแถว

กุฏิหมู่ หมู่กุฏิ

รากศัพท์ 2

เทียบภาษาทมิฬ கூடு (กูฏุ, “รังนก”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กุด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gùt
	ราชบัณฑิตยสภา	kut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kut̚˨˩/
คำพ้องเสียง แก้ไข		กุด

คำนาม

กุฏิ

1. เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน